De Invloed van Gokken op de Participatiewet

Gokken: Meer dan een Onschuldig Tijdverdrijf

Als consulent binnen de Participatiewet zul je regelmatig inwoners ontmoeten met complexe financiële omstandigheden. Soms speelt gokken hierin een cruciale rol, dat hoewel vaak onschuldig, kan uitgroeien tot problematisch gedrag. Dit gedrag kan ernstige gevolgen hebben voor iemands inkomen, mentale gezondheid en sociale interacties.

In dit artikel ontdek je de nuances van gokken, de diverse vormen en de geldende regelgeving eromheen. Daarnaast analyseren we hoe de rechtspraak omgaat met gokken in de context van de Participatiewet. Hoe ga je als consulent om met inwoners die hun gokinkomsten niet opgeven? Praktijkvoorbeelden en bruikbare inzichten maken jou beter voorbereid op dergelijke uitdagingen.

De Essentie van Gokken

Gokken omvat het deelnemen aan kansspelen waarbij winst of verlies onzeker en gebonden aan geluk is. Hoewel een bezoek aan het casino of het gebruik van een gok-app als onschuldig vermaak kan worden gezien, treedt er bij toenemende frequente deelname, grotere inzet, en gevoelens van schuld of angst mogelijk gokverslaving op.

De Wereld van Fysiek en Online Gokken

Fysiek gokken vindt doorgaans plaats in casino's, speelhallen of via gokautomaten. Sinds 1 oktober 2021 is online gokken in Nederland legaal. Deze maatregel wil spelers beter beschermen en biedt met het Centraal Register Uitsluiting Kansspelen (Cruks) een uitkomst voor hen die hun gedrag willen reguleren.

Gokken en de Participatiewet: Rechtspraak en Meldplicht

In zowel rechtbanken als bij de Centrale Raad van Beroep (CRvB) geldt gokken als een middel tot inkomstenverwerving. Dit betekent dat bijstandsgerechtigden hun gokactiviteiten bij de gemeente moeten melden. Het niet nakomen van deze meldplicht kan een rechtstreekse invloed hebben op hun uitkering.

Jouw Rol als Consulent

Als consulent is een open gesprek met de inwoner cruciaal. Onderzoek de situatie en bied hulp bij een mogelijke verslaving, en maak duidelijke afspraken over de rapportage van gokactiviteiten. Dit kan problemen voorkomen en ervoor zorgen dat de inwoner de juiste ondersteuning ontvangt.

Het is essentieel om goed geïnformeerd te blijven over de wet- en regelgeving met betrekking tot gokken en de Participatiewet. Hiermee kun je doeltreffend en in het belang van de inwoner handelen.

Professionals in het sociaal domein wordt geadviseerd altijd op de hoogte te blijven van wettelijke en maatschappelijke ontwikkelingen rondom kansspelen. Interdisciplinair samenwerken met experts in financieel beheer en verslavingszorg kan enorm bijdragen aan het effectiever adresseren van gokproblemen binnen gezinnen en individuen.

Bron: Stimulansz: Participatiewet en Gokgedrag

Vertrouwen en Participatie: Sleutels in de Participatiewet

Uitdagingen in de Praktijk van de Participatiewet

De verantwoordelijkheid van gemeenten is om bijstandsgerechtigden naar betaald werk te begeleiden. Voor een grote groep binnen deze populatie blijkt dat echter niet haalbaar. Zowel gemeenten als de bijstandsgerechtigden zelf erkennen deze realiteit. De vraag is daarom of de huidige ondersteuning voor deze groep wel strookt met de richtlijnen van de Participatiewet.

Een recente studie van het Sociaal en Cultureel Planbureau onthult dat de wet zelf regelmatig botst met de dagelijkse uitvoeringspraktijk. Er ligt te veel nadruk op uitstroom naar betaald werk, terwijl de focus ook moet liggen op het verhogen van de kwaliteit van leven en een bredere maatschappelijke participatie.

Kwaliteit van Leven Centraal Stellen

Het hoofddoel van de Participatiewet is om mensen te stimuleren tot betaald werk, zodat ze geen uitkering meer nodig hebben. Deze doelstelling staat echter vaak los van de complexe realiteit waarin veel bijstandsgerechtigden zich bevinden. Zij kampen met problemen op meerdere levensdomeinen, zoals gezondheid en gezinsomstandigheden. Hulpverlening zou daarom ruimer moeten kijken dan enkel betaald werk.

In de praktijk richt de steun aan bijstandsgerechtigden zich meer op het verbeteren van hun levenskwaliteit en maatschappelijke betrokkenheid.

Maatwerk en Zijn Complexiteiten

Gemeentelijke uitvoerders ervaren dat een strikte toepassing van de Participatiewet de situatie voor sommige bijstandsgerechtigden kan verslechteren. Zij voelen dat passende ondersteuning vaker ontstaat dankzij hun creatieve omgang met de regels dan door de wet zelf. Desondanks kost dit maatwerk veel tijd en kan het leiden tot willekeur. Er is behoefte aan een regelgeving die beter aansluit op de specifieke behoeften van deze groep.

Vertrouwen als Fundament

Onderzoek bevestigt het belang van een vertrouwensrelatie tussen overheid en burger. Bijstandsgerechtigden voelen zich vaak gewantrouwd door de overheid, wat hun bereidheid vermindert om open te zijn over hun situatie. Dit kan leiden tot verkeerde of onnodig kostbare ondersteuning. Het huidige mensbeeld achter de Participatiewet, dat uitgaat van dwang en verplichtingen, zal moeten evolueren om daadwerkelijk vertrouwen op te bouwen met de burger.

De steun geven die echt aansluit bij wat de bijstandsgerechtigden nodig hebben, vraagt om een verschuiving in visie en aanpak. Meer nadruk op de menselijke maat kan leiden tot betere resultaten voor zowel de betrokken burgers als de maatschappelijke systemen die hen ondersteunen.

Dit artikel is gebaseerd op de SCP-publicatie Vertrouwen in de bijstand, geschreven door Patricia van Echtelt, Peggy Schyns en Evelien Eggink van het Sociaal en Cultureel Planbureau.

Werk Creëren voor Bijstandsgerechtigden: Investeren in Moeilijke Tijden

Stijgende Uitdagingen voor de Arbeidsmarkt

Al voor corona begon de economische groei af te zwakken. De pandemie heeft deze groei vervolgens dramatisch doen dalen, met diepgaande gevolgen voor veel burgers. Het zijn met name de werknemers onderaan de arbeidsmarkt met flexibele contracten die kwetsbaar blijken. Velen van hen zullen helaas moeten terugvallen op bijstand.

Na de bankencrisis schakelden gemeenten vooral over op het helpen van diegenen die snel weer aan de slag konden. Hoewel praktisch vanuit een korte-termijn perspectief, bleef een grote groep bijstandsgerechtigden met aanzienlijke arbeidsmarktkloof in de kou staan.

De Uitdagende Weg Terug naar Werk

Langdurige werkloosheid tast niet slechts het financiële welzijn aan, maar heeft ook sociale en gezondheidsgevolgen. Individuen ervaren minder sociale contacten, gezondheidsproblemen nemen toe en het zelfbeeld wordt ondermijnd. Dit kan zelfs leiden tot een cultuur van armoede in hele wijken, met ernstige gevolgen voor het pedagogisch klimaat en kosten voor de gemeente, die al worstelt met budgettaire overschrijdingen binnen het sociaal domein.

Experimenten binnen de Participatiewet en initiatieven zoals de Werkbrigade in Amsterdam tonen echter hoopvolle perspectieven voor verandering en integratie.

De Rol van Gemeenten in Werkcreatie

In een tijdperk van economische tegenwind worden banen schaars en is de concurrentie intens. Daarom is het essentieel dat we niet enkel focussen op het vinden van reguliere banen voor bijstandsgerechtigden die, ondanks hun inzet, weinig kansen hebben.

Gemeenten kunnen echter innovatief zijn in het scheppen van werk voor deze groep, zonder traditionele arbeidscontracten. Werk dat verricht kan worden met behoud van uitkering, en dat bijdraagt aan de leefomgeving door betrokkenheid in publieke domeinen.

Voorbeelden uit Groningen en Heerlen laten zien hoe zogenoemde basisbanen niet alleen sociaal en psychologisch welzijn bevorderen, maar ook gezondheidsvoordelen kunnen opleveren voor mensen in de bijstand.

Het is van groot belang om werk te creëren voor bijstandsgerechtigden die bereid zijn te werken. Dit beïnvloedt hun welzijn positief en heeft potentieel financiële voordelen op de langere termijn. Laten we gezamenlijk deze essentiële stap nemen voor deze kwetsbare groepen!

Werk Inclusief: Samenwerken aan een Inclusieve Arbeidsmarkt

Het Begin van Werk Inclusief

Het initiatief Werk Inclusief heeft als doelstelling om werkgevers aan te moedigen mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen. Projectleider Marjet van Houten benadrukt: ‘Het stereotype dat mensen met een beperking extra zorg en aandacht vereisen, blijkt hardnekkig. Toch hebben werkgevers en deze mensen veel te bieden en van elkaar te leren. Door ze met elkaar te verbinden, hopen we de twijfels en angsten uit de weg te ruimen.’

De Contacthypothese

De aanpak van Werk Inclusief is geworteld in de contacthypothese. Volgens deze benadering veranderen mensen van gedrag wanneer ze interageren met nieuwe mensen en praktijken. Deze inzichten zijn gebaseerd op de rijke kennis van Movisie over arbeidsparticipatie. Het gaat niet alleen om het vinden van een match, maar vooral om het werken aan onderliggende waarden en verwachtingen binnen de arbeidsmarkt.

Overwinnen van Vooroordelen

‘Onbekend maakt onbemind’, zegt Van Houten. ‘Door interactie en wederzijdse ontmoetingen tussen werkgevers en mensen met een beperking te bevorderen, kunnen we misvattingen aan beide kanten verminderen. Werkgevers hebben vaak een eenzijdig beeld van deze diverse groep, die veel potentieel in zich draagt. Het probleem ligt vaak bij bestaande vooroordelen en niet bij de beperking zelf. We werken met ervaringsdeskundigen om deze beelden te corrigeren.’

Vanuit Ministerie en Regio's

Het programma Werk Inclusief is gesponsord door het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW), die al jarenlang investeert in het verhogen van arbeidsparticipatie. Volgens Van Houten opent zich nu een kans om dit op vernieuwende wijze aan te pakken.

Regionale Aanpak op Maat

In samenwerking met tien arbeidsmarktregio’s, gemeenten, WSP’s en het UWV, streven projectteams naar het stimuleren van werkgelegenheid. ‘Het streven is om per regio de beste passende oplossingen te vinden’, legt Van Houten uit. Dit kan variëren van het bestrijden van stigma’s tot het creëren van op maat gemaakte banen.

Belang van Ervaringsdeskundigen

Ervaringsdeskundigen spelen een sleutelrol in dit project. Zij voorzien het programma van praktische inzichten over het VN-verdrag inzake de rechten van mensen met een handicap, waardoor de regionale focus kan worden verbreed, aldus Van Houten.

Kansen voor Eenieder

Van Houten benadrukt dat het delen van succesvolle praktijkvoorbeelden en het faciliteren van ontmoetingen tussen werkgevers en werkzoekenden met een beperking kan leiden tot een inclusievere arbeidsmarkt. Dit biedt voordelen voor alle betrokkenen en maakt duidelijk wat er mogelijk is wanneer vooroordelen worden overwonnen.

Ontdek meer over Werk Inclusief op de projectpagina.